بسم الله الرحمن الرحيم

Âişe (r.anha) nın yaptırdığı mescdin bahçesinden bir başka açıdan görünüş

Hazret-i Aişe-i Sıddıka (Radiyallah-u anha) – 7

Resulullah (s.a.v.) ın mübarek sesini işitince, ağlamaktan vazgeçtim. Babama dönüp, cevap vermesini söyledim.

Babam;

-“Vallahi bilmem ki, Resulullah (s.a.v.) a ne cevap vereyim. Bizim kavmimiz cahiliyet devrinde putperest idi. İnsan haykellerine tapınırlar ibadet etmesini bilmezlerdi. Hiç kimse bizim kadınlarımıza böyle bir şey söyliyemezdi: Şimdi elhamdulillah kalblerimiz İSLAM NURU ile parladı. Evimiz İSLAM IŞIĞI ile aydınlandı. Bizim için böyle söyliyorlar. Ben, Resulullah (a.s.v.) a ne diyeyim.”dedi.

Sonra anneme döndüm;

-“ Sen cevap ver.” Dedim.

O da;

-“Ben şaşırdım kaldım. Ne söyliyeceğimi bilemiyorum. Sen söyle”. Dedi.

Sonra ben söze başladım. Dedim ki;

-“Allah-u Teâlâ’ya yemin ederim ki, mübarek kulağınıza gelmiş olan lafların hepsi yalandır. Eğer onlara inanmış iseniz, temiz olduğumu ne kadar söylesem bana inanmazsınız. Allah-u Teâlâ biliyorki, benim bir şeyden haberim yoktur. Yapmadığım bir şeye evet dersem, kandime iftira etmiş olurum. Valahı başka diyeceğim yoktur. Yalnız Yusuf aleyhisselam’ın dediğini derim ki; (-“Sabr etmek iyidir. Onların söyledikleri şey için, Allah-u Teâlâ’dan yardım beklerim.”) Şaşkınlığımdan “Ya’kub” Aleyhisselam diyeceğim yerde, “Yusuf” Aleyhisselam” dedim. Sonra yüzümü çevirip dayandım. Rabbimin beni temize çıkaracağını, Allah hakkı için hep bekliyordum. Çünkü kendimden emindim. Suçum yoktu. Fakat Allah-u Teâlâ’nın benim için ayet-i kerime göndereceğini sanmıyodum. Kıyamete kadar her yerde benim için ayet-i kerime okunacağını aklıma sığdıramıyordum Allah-u Teâlâ’nın büyüklüğünü ve kendi aşağılığımı bildiğim için, ayet-i kerime göndereceğini hiç ümid etmiyordum. Yalnız günahsız olduğumu, kalbimin temizliğini Peygamber’ine rü’yada bildirir veya kalbi şerifine ilham eder diyodum. Allah hakkı için doğru söyliyorum ki, Resulullah (s.a.v.) oturduğu yerden daha kalkmamışlardı ve kimse odadan dışarı çıkmamıştı. Mübarek yüzünde vahiy alametleri göründü. Oturanların hepsi vahiy geldiğini anladı. Babam bu hali görünce, deriden bir yastık vardı. Yastığı Resulullah (s.a.v.) ın mübarek başının altına koydu. Bir yemeni çarşaf ile üzerlerini örtü. Vahiy gelmesi bitince, mübarek yüzünden örtüyü kaldırdı. Gül ve kırmızı yüzünden, inci gibi parlayan terleri mübarek elleriyle ile sildi.

Gülümseyerek;

-“Müjdeler olsun sana ey Âişe! Allah-u Teâlâ seni temize çıkardı. Senin pâk olduğuna şahid oldu.” Buyurdu.

Devam edecek…

İslam âlimleri ansiklopedisi

Allahu Teâlâ hazretleri bizleri ve sizleri Hazret-i Aişe-i Sıdık radiyallah-u anha’nın yüzü suyu hürmetine günahlarımızı aff eylesin… Amin…

Fuad Yusufoğlu