بسم الله الرحمن الرحيم

Girnavas şelalesi (Nusaybin)

İki hasta hariç, bu ilaca kimsenin ihtiyacı yoktur.

Biri:

Günahlarının çokluğundan ümidsizliğe kapılmış, tevbe etmiyor ve tevbem kabul olmaz diyor.

İkincisi:

Uğraşma ve taât’ın çokluğundan kendini helak ediyor ve dayanamayacağı sıkıntı ve mahrumiyetlere katlanıyor. Bu iki hastanın bu ilaca ihtiyacı vardır. Fakat gaflette olanlara bu, ilaç değil, öldürücü zehir olur.

Ümid iki sebeple kuvvetlenir.

Birinci sebep:

İbret almaktır. Dünyadaki şaşılacak şey’leri, bitkilerin, hayvanların ve çeşit çeşit ni’metlerin yaratılmasını düşünür.

İkinci sebep:

Reca ayet ve hadislerini düşünmektir. Çünkü bunlar da sayılmayacak kadar çoktur. Nitekim Kur’an-i kerimde:

-“Hiç biriniz benim rahmetimden ümidsiz olmayın.” Zümer suresi Ayet: 53

Hadisi şeriflere gelince:

Resulüllah (a.s.v.) buyurdu ki;

-“Kul günah işleyince, istiğfar ederse, Allah-u Teâla (c.c.): ‘Ey Meleklerim: Bakınız benim kulum bir günah işledi ve bir sahibi olduğunu anladı. Günahtan vaz geçti istiğfar ediyor, af diliyor. Onu afv ettiğime siz şahid olun’ buyuruyor.

Resulüllah (a.s.v.) buyurdu:

-“Kul günah işleyince günah yazılır.”

Dinleyenlerden bir köylü:

-“Ya Resulüllah (a.s.v.) Tevbe ederse.”

Resulüllah (a.s.v.) :

-“Silerler.” Buyurdu.

Köylü:

-“Bile bile işlerse.”

Resulüllah(a.s.v.);

-”Yazarlar.” buyurdu.

Köylü:

-“Tevbe ederse.”

Resulüllah(a.s.v.):

-“Silerler.” Buyurdu.

Köylü:

-“Ne zamana kadar.”

Resulüllah (a.s.v.):

-“İstiğfar ettiği müddetçe. Kul istğfar etmekten bıkmayınca, Allah-u Teâla (c.c.) da afv etmekten usanmaz. İyilik yapmaya niyet edince o işi yapmadan melek sevab yazar. Yaparsa on sevab yazar. Böylece yedi yüz misline kadar fazla yazar. Günah işlemeye niyet edince yazmaz. işleğince bir günah yazar. Onun için de Allah-u Teâla (c.c.) nın afv-i vardır.”

Kimya-yi Saadet (İmam-i Ğazali)

Allah-u Teala hazretleri (c.c.) bizleri ve sizleri günahlarına tevbe-i nasuh’la Tevbe eden kullarından eylesin. AMİN…..

Fuad Yusufoğlu