Muhammed Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem)- 20

10 Kasım 2009 Salı

Beni Sa’d vadisindeki Halime Radiayallah-u anha’nın evinin yeri

Muhammed (Aleyhis selam)- 20

Muhammed Aleyhis Selam’ın babası ve Annesi İbrahim Aleyhis selam’ın dininde idi Yani Mü’min idiler.

İslâm âlimleri; ONLARIN İbrahim Aleyhis selam dininde olduklarını ve Muhammed aleyhis selam Peygamber olduktan sonra da O’nun Ümmetinden olmaları için dirilip, Klime-i Şehadet’i işittiklerini, söylediklerini ve BÖYLECE BU ÜMMET’TEN DE OLDUKLARINI BİLDİRMİŞLERDİR.

Muhammed Aleyhis selam sekiz yaşına kadar da dedesinin yanında büyüdü.

Dedesi Abdulmuttalib Mekke’de sevilen ve çeşitli işleri idare eden bir zat olup, heybetli, sabırlı, ahlaklı dürüst, mert ve cömert idi. Fakirleri doyurur, hatta aç, susuz kalan hayvanlara bile YİYECEK VERİRDİ. Allah’a ve ahret’e inanırdı.

Kötülüklerden sakınan, cahiliye devrinin çirkin âdetlerinden uzak duran bir zat idi. Mekke’de zulme, haksızlığa engel olur, oraya gelen misafirleri ağırladı.

Ramazan ayında Hira dağında inzivaye çekilmeyi âdet edinmişti. ÇOCUKLARI SEVEN VE SEFKAT SAHİBİ olan Abdulmuttalib, Muhammed (s.a.v.) ı bağrına basıp gece gündüz yanından ayırmadı. O’na büyük bir sevgi ve şefkat gösterirdi.

Kâ’be’nin gölgesinde kendisine mahsus olan minderinde onunla beraber oturur, mâni olmak isteyenlere;

-“Bırakın oğlumu, O’nun şanı yücedir!” derdi.

Peygamberimiz (s.av.) in dadısı Ümmi Eymen’e, O’na iyi bakmasını önemle tembih eder.

-“Oğluma iyi bak. Ehl-i kitab, benim oğlum hakkında bu Ümmetin Peygamberi olacak diyorlar.” Dedi.

Ümmi Eymen demiştir ki;

-“O’nun çocukluğunda ne açlıktan, ne de sususzluktan şikayet ettiğini görmedim. Sabahlayın bir yudum zemzem içerdi.”

Kendisine yemek yedirmek istediğimizde;

-“İstemem tokum.” Derdi.

Abdulmuttalib uyurken ve odasında yalnızken, ondan başkasının yanına girmesine musaade etmezdi. O’nu daima öper, okşar, sözlerinden ve haraketlerinden son derece hoşlanırdı. Sofrada O’nu yanına alır dizine oturtur; yemeğin en iyisini ve en lezzetlisini O’na yedirir ve O gelmeden sofraya oturmazdı.

O’nun hakkında nice ruyalar görüp bir çok hadiselere şahit oldu. Bir defasında, Mekke’de kuraklık ve kıtlık olmuştu. Abdulmuttalib, gördüğü bir ruya üzerine Muhammed Aleyhis selam’ın elinden tutup Ebû Kubeys dağına çıkıp;

-“Allahım, bu çocuk hakkı için, bizi bereketli bir yağmur ile sevindir.” Diyerek duâ etti.

Duâ’sı kabul olundu ve bol yağmur yağdı. O zamanki şairler bu hadiseyi şiirler yazarak dile getirmişlerdir.

Devam edecek…

İslam âlimleri ansiklopedisi

Allah-u Teâlâ hazretleri (c.c.) bizleri ve sizleri son Peygamber olan Habibi Muhammed (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ın şefaatına nail eylesin. O’nun yüzü suyu hürmetine günahlarımızı aff eylesin. Amin.

Fuad Yusufoğlu

“Muhammed Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem)- 20” için 1 Yorum

  1. Muhammed Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem)- 19 « بسم الله الرحمن الرحيم diyor ki:

    [...] şerif’in fazileti « Muhammed Resulullah (Sallallahu aleyhi ve sellem)- 18 Muhammed (Aleyhis selam)- 20 [...]

Yorum Yapın