بسم الله الرحمن الرحيم

Kelehke Şeyh Atman (Navale)

Fudayl Bin İyâd (Radiyallah-u anh)- 6

Bunun üzerine Fudayl (r.a.);

-“Emir-ül mü’minin benim yanımda ne işi var ve benim onunla ne işim var? Beni meşgül etmeyiniz.” Dedi.

Veziri;

-“Ulülemre, (Yani halife’ye) itaat vaciptir….” Deyince.

Fudayl bin İyâd (r.a.);

-“Beni meşgül etmeyiniz.” Buyurdu.

Vezir Fudayl’i Bermeki;

-“Musaadenle mi girelim, yoksa zorla mı?” dedi.

Fudayl bin İyâd (r.a.);

-“MUSAADEM YOK, AMA ZORLA GİRCEKSENİZ, SİZ BİLİRSİNİZ.” Buyurdu.

Halife, Harun Reşid içeri girdi. Fudayl bin İyâd (r.a.) kimsenin yüzünü görmemek için kandili söndürdü.

Karanlıkta halife Harun Reşid’in eli Fudayl bin İyâd (r.a.) ın eline değdi.

Fudayl (r.a.);

-”Bu el ne yumuşaktır. Cehennemden kurtulursa…” Buyurunca

Harun Reşid ağladı ve nasihat olacak bir söz daha söylemesini istedi.

Fudayl Bin İyâd (r.a.) buyurdu ki;

-“Senin büyük baban Hazreti Abbas (r.a.) Peygamber Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve selem) in amcası idi.

Peygamberimize;

-“Beni bir kavme emir (başkan) yapınız.” Demişti.

Peygamber Efendimiz (Sallallahu aleyhi ve selem) da;

-“Ey amcam, seni nefsin üzerine emir ettim.” Yani nefsinin Allah-u Teâlâ’ya taat ve ibadetle meşgül olması, insanların bin senelik taatından iyidir.” Buyurdu.

Çünkü,

-“BİR EMİRLİK (başkanlık) KIYAMETTE PİŞMANLIKTIR.” Buyurmuştur.

Halife Harun Reşid;

-“Biraz daha söyle.” Dedi.

Fudayl Bin İyâd (r.a.) buyurdu ki;

-“Ömer bin Abdulaziz (r.a.) i halife yaptıkları zaman, Salim Bin Abdullah, Reca bin Havye ve Muhammed bin Kab’ı çağırdı

Ve;

-“Ben bu işe düştüm, kurtuluş çarem nedir?” diye sordu.

Devam edecek…

İslam âlimleri ansiklopedisi

Allah-u Teâlâ hazretleri (c.c.) Bizleri ve sizleri Fudayl bin İyâd hazretleri (Radiyallah-u anh) hurmetine günahlarımızı afv eylesin. Amin

Fuad Yusufoğlu