بسم الله الرحمن الرحيم

Biat-i Rıdvan’ın yapıldığı yer (Hudeybiye)

Muhammed bin Mesleme (Radiyallah-u anhu)- 15

Hazret-i Ömer (r.a.), buna rağmen iç âleminde kabarmış duygularını teskin edemiyordu.

Bu sefer Hazret-i Ebû Bekir (r.a.) in yanına gitti. O’nunla da aralarında şu konuşma oldu.

Hazret-i Ömer (r.a.);

-“Ey Ebû Bekir, bu zat Allah’ın Hak Peygamberi değil midir?”

Hazret-i Ebû Bekir (r.a.);

-“Evet, O Allah’ın Hak Peygamberidir.”

Hazret-i Ömer (r.a.);

-“Peki biz Müslümanlar hak üzere, düşmnlarımız ise batıl üzere değiller mi?”

Hazret-i Ebû Bekir (r.a.);

-“Evet, bizler hak üzereyiz, düşmanlarımız ise batıl üzeredirler.”

Hazret-i Ömer (r.a.);

-“O halde dinimizi küçük düşürmeye niçin meydan veriyoruz?”

Hazret-i Ebû Bekir (r.a.);

-“Ey Ömer! O, Allah’ın Resuludür. Bu muâhedeyi yapmakta Rabbine âsi olmuş değildir. Allah O’nun yardımcısıdır. Sen O’nun emrine itat et!”

Hazret-i Ömer (r.a.);

-“O, Bize Medine’de; ‘Beyt-i şerife varacağız, tavaf edeceğiz’ demedi mi?”

Hazret-i Ebû Bekir (r.a.);

-“Evet, ama, sana ‘Beytullaha bu yıl gidecek ve tavaf edeceksin’ diye mi haber verdi?”

Hazret-i Ömer (r.a.);

-“Hayır. ‘Sen yakın bir zamanda Beytullaha gidecek ve onu tavaf edeceksin’ dedi.”

Hazret-i Ömer (r.a.), o günkü halet-i ruhiyesini ve sonradan duyduğu NEDAMETİ ŞÖYLE anlatır;

-“Ben hiçbir zaman o günkü gibi bir musibete uğramadım. Peygamberimiz (Sallallahu aleyhi ve Sellem) e hiçbir zaman başvurmadığım bir biçimde başvurmuştum. Eğer O gün, kendi görüşümde bir topluluk bulsaydım, bu musalaha ve muâhede yüzünden hemen bunların içinden ayrılır, onların yanına varırdım.”

Devam edecek….

Kainatın Efendisi (Peygamberimizin Hayatı)

Allah-u Teâlâ hazretleri (c.c.) Bizleri ve sizleri Biat-i Rıdvan Sahabeleri (Radiyallah-u anhüm) nın şefaatına nail eylesin. Onların yüzü suyu hürmetine günahlarımızı afv eylesin. Amin

Fuad Yusufoğlu